Tak, niestety

Wokół obozowiska była cisza jak makiem zasiał. Jedyne dźwięki jakie dało się wychwycić były sapnięcia Żebraka i oddech Natamis z namiotu.

Dlatego nowy dźwięk jaki dobiegł do uszu poszukiwaczki, nie mal od razu ją wybudził.

-Szzzz... Co, kto? Zaraz... - Wyszeptała przecierając oczy. Nie czuła się specjalne wypoczęta, tyłek ją bolał po wczorajszej jeździe. Miała ochotę spać dalej, ale nie mogła zignorować sygnału. Wymacała swój miecz, by mieć się czym bronić. Półprzytomna, po cichu otworzyła wejście do namiotu.

Chłodny powiew wiatru na jej skórze przypomniał jej o fakcie, że znowu rozebrała się. Spanie nago miało wiele zalet, ale jedną z nich nie jest robienie tego w dziczy. Ciągle się zapomniała.

Dźwięk dzwonka urwał się tak samo nagle, jak się rozpoczął. Natemis już całkowicie się obudziła, narzucając na siebie tylko koszulę. Niebezpieczeństwo było blisko. Z mieczem w rękach opuściła powoli namiot.

Robiło się widmo, więc dziewczyna mogła dostrzec w miarę wyraźnie zarys obiektów na polanie. Jej koń parsknął nozdrzami kilku krotnie, kierując łeb w stronę linek. Natemis skierowała wzrok na wskazany fragment, pełna niepokoju kierując miecz, zatykając usta dłonią.

W trawie leżała, zaplątana we dzwonki i liście jakaś dziewczyna. Leżała bez ducha, w potarganej sukni i z rozczochranymi włosami, twarzą do ziemi. Złodziejka ostrożnie się zbliżyła się do niespodziewanego gościa, świadoma że to może być pułapka. Ostrożnie obróciła ją na plecy i dokonała kolejnego odkrycia.

Kobieta była elfem.

Jej twarz pokryta była błotem i jakimś śluzem, co Natemis wyglądało na spermę. Suknia była przedarta w gorsecie, odsłaniając doskonałe piersi. Elfka otworzyła oczy.

-Proszę... Pomóż mi...