Do grobowca

Opuściły miasto zachodnią bramą, gdy słońce wyłoniło się zza horyzontu. Promienie słońca przyjemnie grzały im plecy, jak jechały do celu wyprawy. Khalum obejrzała się na miasto które stopniowo malało w miarę jak jechali drogą wśród pól i gajów.

-Za dwa dni powinniśmy dotrzeć do grobowca rodu de Pale. - Powiedziała Mira, że grzbietu swojej klaczy. U siodła miała przymocowaną tarczę, łuk że strzałami i juki z podstawowym dobytkiem. - O ile nic nas nie spowolni.

-Okaże się dopiero na miejscu, nie ma sensu zamawiać się na zapas. - Powiedziała Ariane, machając dłonią do młodego wieśniaka pracującego motyką na polu. Jakimś cudem jej formalna szata, w kolorze jasnej czerwieni, była jeszcze bardziej uwodzicielska niż sukienka z głębokim dekoltem. Oczywiście jak zawsze miała nie naganą fryzurę oraz makijaż lekko podkreślający jej walory.

Chłop jeno się skłonił, poznając kostur z niebieskim klejnotem na czubku, atrybut członka gildii magów.

-Dałabyś sobie spokój z tymi prowokacjami. Psujesz opinię innym magom.

Ariane nie odpowiedziała, tylko zrobiła gest palcami. Nad głową Miri zawisła kula wodna.

-Nie ośmielisz się. - Ostrzegła najemniczka patrząc z groźbą w oczach, na co elfka w ogóle się nie przejęła. Kula spadła z pluskiem na Mirę.

-Parsk! Oż... Ty dziwko! - Wyparskała wkurzona i przemoczona. Jej zbroja łuskowa lepiła się do bluzy a bluza do ciała.

-To za poranną pobudkę.

Mira odrzuciła mokre włosy za szyję, łapiąc pierwszą gałązkę z brzegu i śmignęła nią w palce elfki.

-Auu! Pożałujesz tego!

Khalum odjechała kawałek do przodu, by nie brać udziału w rodzącej się kłótni. Dziewczyny potrafiły się kłócić godzinami i lepiej było im wtedy nie przeszkadzać. Za plecami pojawiały się kolejne błyski i przekleństwa. Niziołka pokręciła głową.

-Ciekawe z nich przypadki. Jedna drugiej nie przepuści okazji do utarczki, ale w walce polegają na sobie niczym rodzone siostry.

Minęło wiele czasu, słońce osiągnęło szczyt i zaczęło opadać, a kłótnia to przycichała, to robiła się głośniejsza. Zdążyły opuścić przy miastowe wioski i w końcu wjechały do lasu Brokgam. Przy lesie dało się dostrzec niewielkie jeziorko, z ładną Plażyczką. Khalum spojrzała na towarzyszki.

-Co powiecie? Mamy jeszcze dwie godzinki do zmierzchu, możemy jechać dalej. Ale to miejsce jest dobre na obozowisko, dostatecznie osłonięte i z dostępem do wody. Co myślicie?

Mira była kompletnie przemoczona i zadrapana na policzkach. Ariane miała siniaka na policzku i kilka czerwonych kresek na dłoniach. Khalum była przekonana że konie jakby się uśmiechał złośliwie.

-Jedźmy. Możemy jechać dalej to Jedźmy - Stwierdziła Mira. Ariane jak zwykle miała inne zdanie.

-Zatrzymujemy się. Mam ochotę się wykąpać, a nie wiadomo czy znajdziemy dalej jakieś inne dobre miejsce