We praten nog een poosje met elkaar.

Terwijl we afgemat in de auto zitten, praten wij nog een poosje met elkaar. We zijn moe, maar dit is een moment waarop er weinig barrieres zijn. We hebben het niet alleen over sex, maar als je het juist met elkaar gedaan hebt, is het natuurlijk niet vreemd als je er wel over praat.

Ik vind het belangrijk dat ik niets doe wat jij niet prettig vind. Ik hou van variatie, van opwinding telkens weer wat anders.

We zitten naast elkaar in de auto, dicht tegen elkaar aan. We spreken zacht met elkaar, intiem.

"Ontzettend", antwoordt je op mijn vraag. "Ik ben ontzettend vaak klaargekomen. Zoiets kan toch eigenlijk niet?"

"Vond je het dan niet prettig? Moest ik ophouden?" Ik weet het antwoord al: natuurlijk mocht ik niet ophouden, natuurlijk moest ik doorgaan.

"Maar met andere mannen duurde het nooit zo lang en was het ook niet zo fijn."

Ik vertel op mijn beurt dat ik het ook nog nooit zo intensief beleefd heb.

We kennen elkaar een paar uur, het is een stormachtige affaire, die snel tot seks heeft geleid en ook plotseling weer kan ophouden. Dat dat moment zal komen, dat weten we allebei. Een faktor die het gekompliceerder maakt is dat wij geen voorbehoedsmiddelen gebruikten en ik geen kinderen wil.

"En hoe deed je het dan met andere mannen?" vraag ik, geen antwoord verwachtend.

"De laatste tijd heb ik het helemaal niet meer gedaan", was hier je antwoord.

Het is niet het antwoord waarop ik hoop. "Maar daarvoor dan? Deed je het wel eens op andere manieren?"

Je antwoordt niet.

"Heb je bijvoorbeeld wel eens gehoord dat er nog een andere mogelijkheid is dan wat wij gedaan hebben?" vervolg ik. "Ik bedoel niet een andere stand, maar een andere opening. Heb je het wel eens, eh... anaal gedaan?" Ik ben een beetje verbaasd dat je meteen op de vraag reageert en nog meer over het antwoord. "Zo ............."