Wassen en de weg terug lopen?

Angelien en ik dutten ongeveer een uurtje, dan wassen we ons bij een klein beekje. We eten nog een lichte lunch en beginnen de berg af te lopen.

Na ongeveer 100 meter beseft Angelien dat het verliezen haar anale maagdelijkheid ook een vorm van pijn geeft. Ze is niet ingescheurd, maar haar kleine gat is uitgerekt en het weefsel is gekneusd. Dapper probeert ze verder te gaan, maar het is duidelijk dat ze veel pijn heeft.

Op deze manier zijn we nooit terug van de berg voordat de duisternis valt en haar man en kinderen terug zijn.

We combineerden de inhoud van onze rugzakken en pakken alles in de mijne.

Ik pak haar in mijn armen.

Ze geeft me een zeer onkuise zoen als bedankje en slaat haar armen om mijn nek. Gelukkig is ze slechts ongeveer vijftig kilo en ik heb dan ook geen probleem met haar te dragen.

Er is een overwoekerd pad vanaf de berg richting een meer en ik volg deze naar beneden, hoewel deze route was veel minder mooi is dan degene die ik omhoog genomen had.

Maar zo blijven we wel lang uit het zicht van eventuele mensen met verrekijkers.

Na ongeveer 10 minuten afdalen beweegt Angelien haar lichaam in een zodanige positie dat mijn hand direct steun geeft aan haar compacte kleine kontje. Ze houdt haar gezicht tegen mijn borst en heeft haar ogen dicht. Haar ademhaling versnelt terwijl ze op mijn hand wiebelt.

Mijn duim raakt haar vochtige spleet tussen haar dijen, Angelien kreunt. Ik houd mijn duim nog steeds stil en na een paar momenten wrijf ik in haar warme, vochtige kruis.

Ze schokt en slaakt een kreet. Haar armen gaan strakker rond mijn nek en ze drukt zich tegen mijn duim als ik die weg wil halen. Sterker nog, de rand van haar korte broek glijdt gewoon uit de weg.

Het is, van mijn kant in ieder geval, niet opzettelijk, maar ineens zinkt mijn duim in de heetste kut op deze berghelling.

Angelien tilt haar hoofd op en schreeuwt luid, recht in mijn oor.

We zijn ver genoeg de berg af, zo dat er geen echo meer is. Het voelt eigenlijk een beetje vreemd, de milf is de enige die schreeuwt zonder dat de bergen een hoogtepunt samen met haar beleven. Als ze bijgekomen is van haarorgasme, duwt ze haar heupen nog verder naar beneden op mijn duim en leg haar hoofd weer op mijn borst.

Ik zie dit als een teken dat ze het leuk vindt, dus ik houd mijn duim in haar kut. Het zorgt voor een goede grip om haar vast te houden. Ik probeer niet om als een gek de berg af te komen, want ik merk dat ze heel erg reageert op de schokken en stoten tijdens het lopen op dit ruige pad. Ik spring niet over een gaten of wat dan ook, maar ik vermijd ook geen obstakels.

Angelien komt met regelmaat, ongeveer om twintig minuten of zo , met een oorverdovend geschreeuw van extase, klaar.

We wandelen via de achteringang het hotel in.

Daar laat ik de brunette langzaam op haar voeten zakken.

Ze wankelt terwijl ze probeert met rubberachtig knie