Susanne Kraan die niet weet wat het uitgebreide onderzoek inhoudt.

Susanne Kraan is erg nerveus. Haar teamgenoten hebben haar verteld dat dit onderzoek verder gaat dan elk onderzoek dat ze ooit heeft gehad, maar ze vertelden niet wat dit onderzoek inhoudt. Angstig komt ze mijn spreekkamer binnen. "Hallo dokter, ik ben hier voor mijn medische onderzoek."

"Ja, juffrouw Kraan, ik verwacht je. Je bent hier voor je eerste medische onderzoek. Bij dat onderzoek zullen we een volledige controle doen en al je vitale functies meten als toekomstige referentie." Ik verder: "We beginnen met een aantal elementaire metingen Verwijder al je kleren, dan kan ik je gewicht nauwkeurig bepalen Je kunt je kleding daar op de kruk leggen."

Susanne begint zich uit te kleden . Ze stopt als ze alleen in haar slipje staat.

"Al je kleren, Susanne!" zeg ik.

Susanne trekt haar laatste kledingstuk uit en is volledig naakt.

Ik leid haar naar de weegschaal en noteer haar gewicht. "Nu je lengte," zeg ik en wijs naar het meetapparaat aan de muur. Ik zet Susanne met haar hielen en billen tegen de muur. Ik duw de meetstang op haar hoofd en noteer haar lengte. Dan laat ik Susanne haar armen spreiden.

Uiteraard doet deze jonge dame dit en ik meet haar armen.

"Houd je hielen op de grond," zeg ik. "Ik ga de lengte van je benen meten.” De meetbalk stijgt omhoog van de vloer en stopt met bewegen als de balk Susanne’s kruis raakt, ik noteer de lengte van haar benen." Nu ga ik de flexibiliteit van je voeten te meten," vervolg ik. Houd je tenen op de grond."

De balk stijgt nog verder, Susanne voelt de druk op haar kruis terwijl ze naar boven wordt geschoven. Als Susanne’s tenen nauwelijks de grond nog raken, stopt de beweging.

Ik controleer de positie van de balk en complimenteer Susanne met haar flexibele voeten. "Je draagt vaak hoge hakken, zo te zien. Blijf in deze houding staan." Ik pak een fotocamera en een statief en positioneert de apparatuur voor Susanne.

Susanne bedekt haar borsten en kut.

"Ik zei dat je in deze positie moest blijven staan, spreid je armen," zeg ik.

Susanne spreidt haar armen weer. De druk van haar kruis tegen de stalen balk wordt pijnlijk en verandert haar gezicht in een grimas.

Ik neem foto's. "Lachen juffrouw Kraan," zeg ik.

Met grote moeite produceert de basketbalspeelster een glimlach.

Ik vervolg: "Deze digitale foto 's zullen worden opgenomen in uw dossier en zijn aleen toegankelijk voor mij. Nu omdraaien graag, dan kan ik foto's van je rug maken.” Ik eindig dan de fotosessie, neemt een meetlint en begin Susanne’s buste, taille en heupen te meten.