Anoek's uitwendige onderzoek.

Binnen een paar minuten komt Anoek weer binnen in het gezelschap van twee van de andere jonge dames. Ze hebben allemaal hun bezwete kleren vervangen door meer conventionele kleding, maar ze zien er net zo goed uit als dat ze eerder zagen.

Anoek vraagt: "Gaat u mij als eerste nemen, dokter Doe?"

Ik moet op mijn tong bijten, maar bevestig: “Jij bent inderdaad de eerste.” Ik laat haar in een kleedruimte omkleden in een onderzoekschort. Ik vertel haar: “Zodra je klaar bent, mag je op de onderzoekstafel komen zitten.”

Ze pak het schort, loopt naar de kleedruimte en in slechts een paar seconden loopt Anoek op blote voeten naar de onderzoekstafel. Ze springt op de tafel en gaat zitten. Ze draagt haar beha en slipje onder de jurk .

" Je bent Anoek Koster?“ vraag ik.

Ze antwoordt: “Ja.”

"En je bent achttien , toch?”'

“Ja, pas vijftien dagen."

"Oké,” zeg ik. "Hoe lang speel je al basketbal?"

"Meer dan tien jaar!" Ze glimlacht en flitst haar beugel. "Vroeger wilde ik turnen, maar basketbal is leuker."

"Je bedoelt dat er meer jongens op basketbal zitten dan op turnen?”

Ze grijnst: "Ja, u hebt mij helemaal door."
"Oké, Anoek. Laten we ervoor zorgen dat je goedgekeurd voor het team wordt. Klaar om te starten?"

"Ja!"
"Je moet uiteraard wel je beha en slipje uit doen. Ik begrijp dat je een beetje verlegen bent, maar ik moet je wel helemaal kunnen onderzoeken."

"Oh, sorry. Dat vergat ik helemaal!" zegt ze, trekt haar slipje naar beneden en laat die op de grond vallen. Dan gaat het schort omlaag , trekt ze haar beha uit, gooit die op haar slipje en trekt het schort weer omhoog.

‘Ze vergat?’ Mijn voorganger was er blijkbaar ook niet vies van.

"Goed. Laten we beginnen . Schuif een beetje op en gaan liggen, zodat je hielen op de rand van de tafel staan."

Ze volgt mijn instructies goed.

Ik trek het schort omhoog en voel aan haar dijen. "Je lijkt vrij goed gespierd te zijn, Anoek. Ooit last van kramp?"

Ze schudt haar hoofd.

"Niet na het sporten , of misschien 's nachts?"

Ze ontkent het opnieuw.

"Oké. Laten we het schort uitdoen. Het gaat in de weg zitten tijdens de rest van het onderzoek."

Ze laat haar beugel weer zien, trekt het schort uit en gooit die op een stoel . Nu ligt ze helemaal naakt op haar rug op de onderzoekstafel in de koele kamer. Ze heeft duidelijk kippenvel. Haar borsten zijn klein, en voorzien van delicate kleine tepels die fier rechtop staan door de koele lucht .

Als man denk ik dat ik opwinding de oorzaak is van haar stijve tepels.

Ze heeft heel dun, licht schaamhaar, dat ze heeft geknipt. Haar schaamlippen zijn erg roze en vertonen geen tekenen van beschadiging.

Het onderzoek is goed gestart, nu is het tijd om meer diepgang te bereiken. “Ik ga nu je borsten controleren, Anoek. Vertel me als je enig ongemak ervaart."

Ze knikt oké.

Mijn handen bedekken haar borsten en haar stijve tepels drukken zachtjes in mijn handpalmen. "Doet dit pijn?"

Ze schudt haar hoofd.

Ik masseer haar borsten, knijp er zachtjes in met mijn vingers en draaien met mijn handpalmen over haar tepels. "Voel je pijn?"

Ze schudt haar hoofd weer met haar lippen dicht op elkaar geperst. Haar tepels worden steeds harder.

"Je hebt mooie stevige borsten, Anoek. Zolang je een goed passend beha draagt, zal je geen probleem hebben tijdens de training of de wedstrijd. Heb je ooit pijn in je borsten gehad?"

Opnieuw schudt ze haar hoofd terwijl er dit keer een "Nee," ontsnapt tussen haar tanden.

"Dat is goed, wat ik ook verwacht. Als je er goed voor blijft zorgen, hou je die mooie borsten nog lange tijd." Mijn vingers bewegen terwijl ik spreek. Nu rollen mijn duimen lichtjes heen en weer over haar tepels terwijl ik ze masseer.

Anoel ligt nu met haar ogen dicht en ademt zwaar.

Een paar minuten ben ik stil, maar blijf met haar borsten spelen. Geleidelijk vertragen mijn handen totdat ik haar geweldige tieten alleen nog maar bedek. "Nu wil ik graag dat je jouw benen spreidt, zodat ik je schaamstreek kan controleren, Anoek."